| Computer games were, at one time, unified. We didn’t even have the term “casual game” in 1993, let alone the idea that a first-person shooter (then an unnamed genre) could be considered a “hardcore title.” There were people who played computer games, and people who didn’t. People who got way into golf or Harpoon or hearts or text adventures — those were the “hardcore” players, in that they played their chosen field obsessively.
When Myst and the CD-ROM finally broached the mass market, this ecosystem was disrupted. Myst had, Robyn Miller makes clear, been designed to appeal to non-gamers. It sold to them. Enthusiast magazines like Computer Gaming World couldn’t set the taste for the industry anymore: there were millions buying games who didn’t read these magazines. An entirely new breed of player. In this situation, what could be more natural than concocting an us-and-them formula? In a very real way, it was already true.
The great narrative of Myst is that the “hardcore” game press and playerbase lambasted it when it launched. Disowned it. A slideshow, they called it. Abstruse, idiotic puzzles; pretty graphics and not much depth. “Critics and hardcore game players universally panned it as a slide-show that had little actual gameplay interaction”, claimed PC Gamer’s Michael Wolf in 2001.That same year, a columnist for Maximum PC recalled Myst as a “tedious code-breaking and switch-throwing mess”, and saw its then-new remake realMYST as “a pointed reminder of why the press dumped on the original so heavily when it came out.” | یو مهال د کمپیوټر ګېمونه سره ورته وو. په ۱۹۹۳ م کال کې مونږ حتی د "غیر جدي لوبې" اصطلاح نه درلوده، د لومړي-کس ویشتونکي مفکوره خو بیخي شتون نه درلود (بیا یو نامعلوم ژانر) به یو د "هارډکور سرلیک" په توګه پېژندلی شو. داسې خلک وو چې د کمپیوټر ګیمونو سره به یې لوبې کولې او داسې خلک هم وو چې لوبې به یې نه کولې. هغه خلکو چې ګالف یا هارپون یا زړونو یا متن لوبو ته یېلاره موندلې وه- هغوی به "هارډکور" لوبغاړي وو چې په دې کې به دوی پخپله غوره ساحه کې په جنوني توګه لوبه کوله.
په پای کې کله چې مایست (Myst) اوCD-ROM ستر بازار ته ورسېد، نو دا ایکوسیستم ګډوډ شو. روبین میلر روښانه کړه چې مایست د ګیم نه کوونکو د پام را بللو لپاره ډیزائن شوی وو. دا پر هغوی وپلورل شو. د کمپیوټري لوبو نړۍ په څیر هڅوونکو مجلو د صنعت لپاره نور خوند و نه شو ټاکلی: په میلیونونو پېرودونکو به ګېمونه اخیستل، کوم چې دا مجلې یې لوستې نه وې. د لوبغاړی یو بشپړ نوی نسل. په دې حالت کې به زمونږ-او- د دوی له فورمول څخه کوم څه لا زیات طبيعي وو؟ په واقعیت کې دا لا دمخه یو حقیقت وه.
د مایست ستر داستان دا دی چې کله دوی د "هارډکور" لوبې چاپي رسنۍ او د لوبغاړو بیس پيل کړي دي هغه یې پر لاره اچولي. له دې یې انکار وکړ. دوی ورته یو سلایډ شو وویل. عاجز، احمقانه چیستانونه؛ ښکلی او نه ډېر ژور ګرافیک. "انتقاد کوونکي او هارډکور لوبې لوبغاړو په نړیواله کچه دا د سلایډ شو په توګه وځړاوه، هغه چې د واقعي لوبې متقابل اثر یې ډېر کم درلوده" کوم چې د پي سي (PC) ګېمر مایکل وولف په 2001 م کې ادعا کړې وه. په همدې کال کې، د سترو شخصي کمپیوټرونو (مکزیمم PC ) لپاره یو کالم لیکونکي مایست (Myst) ته د "سخت کوډ ماتولو او د سویچ غورځوونکي ګډوډۍ په توګه یاد کړ" او په هغه وخت کې نوی بیا جوړ شوی ریل مایست (realMYST) ته یې د "یو نښه شوې یادونه د هغه څه چې کله دا را ووتلو نو چاپي رسنۍ ولی په ډیر شدت سره په دې سترګې پټې کړې." |
0
Discuss this entry